Stanisław Pasierbiński ( ur. 1870 r. zmarł 1961 roku – pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu w Zawierciu). Farmaceuta, pionier aptekarstwa, chórzysta, społecznik, filantrop. Wyrazista postać w galerii postaci naszego miasta. Syn Stanisława Pasierbskiego – założyciela pierwszej apteki w Zawierciu przy ul. Aptecznej (1872 roku). Wychowany w duchu aptekarskim, Stanisław junior był spadkobiercom tradycji rodzinnych.. W 1906 roku założył aptekę przy ul. 3 Maja. Działacz społeczno-kulturalny. Praktykując u ojca wnikliwie poznał przyrodniczo-chemiczne i farmaceutyczne nowinki. W Warszawie odbył kurs pomocników aptecznych. Studia farmaceutyczne ukończył w Estonii w Dorpacie (192-904). W czasie studiów, pod okiem wybitnych wykładowców, brał udział w próbach i eksperymentach, które w znaczący sposób wpłynęły na rozwój jego zainteresowań. Był też członkiem zarządu akademickiego koła farmaceutów „Znicz”. Po studiach zarządzał apteką brata Jana Pasierbińskiego w Pabianicach. Jego żoną była Maria Borkowska, owocem związku był urodzony w 1906 roku syn Wacław. W 1906 roku Stanisław Pasierbiński otworzył swoją własną aptekę – ulica Kolejowa (dzisiejsza 3 Maja). Dobrze znane jest jego zaangażowanie w pracę społeczno-kulturalną. Był współzałożycielem zespołu śpiewaczego „Lutnia” w Zawierciu, gdzie zresztą sam był czynnym chórzystą, a następnie prezesem tego Towarzystwa. Był organizatorem zjazdów śpiewaczych w całym Zagłębiu Śląsko-Dąbrowskim i w województwie kieleckim. Odznaczony złotą odznaką Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” za zaangażowanie i pracę. Od młodych lat działał w katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej przy parafii św. ap. Piotra i Pawła w Zawierciu. Fundator ołtarza głównego w tym kościele. Uhonorowany tytułem Szambelana Papieskiego. Doskonale łączył pracę zawodową z pracą społeczną na rzecz innych ludzi. Wielokrotni odznaczany za swoją działalność np. odznaka za „Rozbrajanie Niemców” i medal „Polska Swemu Obrońcy”. Aktywnie wspierał akcje społeczne dla swojego kraju, kontrolował społecznie posterunki policji, jako członek „Komitetu Obywatelskiego”. Był prezesem Sądu Obywatelskiego w Zawierciu. Po I wojnie światowej sekretarz rady nadzorczej Stowarzyszenia Spółdzielczego „Przyszłość”. Posiadacz odznaki sportowej pierwszej klasy, którą zdobył w wieku 56 lat. Świadczy to o jego dobrej sprawności fizycznej. Działacz Polskiego Powszechnego Towarzystwa Farmaceutycznego. Należał do działaczy konspiracyjnej służby zdrowia, gdzie zgromadzone leki i środki opatrunkowe, przekazywane były więźniom w obozach oraz partyzantom. Aktywnie działał w Polskim Czerwonym Krzyżu. Przyczynił się do zwiększenia wiedzy wielu pielęgniarek. W latach 1945-48 członek rady w Okręgowej Izbie Aptekarskiej w Katowicach. W 1947 roku uhonorowany dyplomem „50-lecie wytrwałej i owocnej pracy w zawodzie aptekarskim. Jego apteka w 1951 roku została przejęta przez władze PRL. Stanisław Pasierbiński przeniesiony został do apteki brata Jana ul. Apteczna 10. Pracował tam do 82 roku życia.”. Swój zawód wykonywał z ogromnym zaangażowaniem i sercem do pracy. Była to służba, która dawała mu siłę do życia i pracy”.

Tekst przygotował – Dział Metodyczny